Friday, August 3, 2012

ਮੁੰਬਈ ਰੇਲ ਧਮਾਕੇਆਂ ਚ ਮਾਰੀ ਲੁਕਾਈ ਦੇ ਨਾਮ ਮੇਰੇ ਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਵੱਲੋਂ ਸ਼ਰਧਾਂਜਲੀ

ਖੂਨ ਆਪਣਾ ਹੋਵੇ ਯਾ ਪਰਾਯਇਆ ਹੋਵੇ
ਨਸ੍ਲੇ ਆਦਮ ਦਾ ਖੂਨ ਹੈ ਆਖਿਰ
ਜੰਗ ਪੂਰਬ ਚ ਹੋਵੇ ਜਾ ਪਛਮ ਦੇ ਵਿਚ
ਅਮਨ ਅਮਾਨ ਦਾ ਖੂਨ ਹੈ ਆਖਿਰ

ਬਮ੍ਬ ਘਰਾਂ ਤੇ ਗਿਰੇ ਜਾ ਸਰਹੱਦ ਉੱਤੇ
ਕੋਈ ਤਾ ਜਗਾਹ ਜ਼ਖਮ ਖਾਂਦੀ ਹੈ
ਖੇਤ ਆਪਣੇ ਜਲਨ ਜਾ ਹੋਰਾਂ ਦੇ
ਜਿੰਦਗੀ ਭੁਖਮਰੀ ਨਾਲ ਤਿਲ੍ਮਿਲਾਉਂਦੀ ਹੈ

ਟੈਂਕ ਅੱਗੇ ਵਧਣ ਜਾ ਪਿਛੇ ਹਟਣ
ਕੁਖ ਧਰਤੀ ਦੀ ਬਾਂਝ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ
ਹੋਵੇ ਜਿਤ ਦਾ ਜਸ਼ਨ ਯਾ ਹਾਰ ਦਾ ਸੋਗ
ਜਿੰਦਗੀ ਮਈਅਤ ਤੇ ਕੁਰਲਾਉਂਦੀ ਹੈ
ਜੰਗ ਖੁਦ ਹੀ ਇਕ ਮਸਲਾ ਹੈ
ਏਹਨੇ ਕੀ ਮਸ੍ਲੇਆਂ ਦਾ ਹੱਲ ਦੇਣਾ
ਅੱਗ ਤੇ ਖੂਨ ਏਹਨੇ ਅੱਜ ਦੇਣੇ
ਭੁਖਮਰੀ ਤੇ ਗਰੀਬੀ ਹੈ ਕੱਲ ਦੇਣਾ

ਸੁਨ ਸ਼ਰੀਫ਼ ਇਨਸਾਨਾ ਵੇ ਤੂ
ਜੰਗ ਟਲਦੀ ਰਹੇ ਤਾ ਚੰਗਾ ਹੈ
ਤੇਰੇ ਮੇਰੇ ਤੇ ਸਭ ਦੇ ਵੇਹੜੇ ਦੇ ਵਿਚ
ਸ਼ਮਾ ਜਲਦੀ ਰਹੇ ਤਾ ਚੰਗਾ ਹੈ

ਤਾਕਤਾਂ ਦਾ ਸਬੂਤ ਦੇਣ ਦੇ ਲਈ
ਖੂਨ ਬਹਾਉਣਾ ਹੀ ਦਸ ਜਰੂਰੀ ਹੈ ਕੀ ?
ਘਰ ਦਾ ਹਨੇਰਾ ਮਿਟਾਉਣ ਦੇ ਲਈ
ਘਰ ਜਲਾਉਣਾ ਹੀ ਦਸ ਜਰੂਰੀ ਹੈ ਕੀ ?

ਜੰਗ ਲਈ ਨੇ ਹੋਰ ਵੀ ਮੈਦਾਨ ਬੜੇ
ਕੱਲਾ ਐਥੇ ਬਸ ਮੈਦਾਨੇ ਜੰਗ ਹੀ ਨਹੀ
ਮਨੁਖ ਨੂ ਹਾਸਲ ਅਕਲਾਂ ਵੀ ਨੇ
ਏਹਦੇ ਪੱਲੇ ਇਕੱਲਾ ਆਤੰਕ ਹੀ ਨਹੀ

ਆਓ ਇਸ ਅਭਾਗੀ ਖਲਕਤ ਦੇ ਵਿਚ
ਅਸੀਂ ਸੋਚ ਦੀ ਰੋਸ਼ਨੀ ਨੂ ਆਮ ਕਰੀਏ
ਅਮਨ ਅਮਾਨ ਰਹੇ ਜੀਹਦੇ ਸਹਾਰੇ ਜੇਓੰਦਾ
ਅਜੇਹੇ ਸਾਹਵਾਂ ਦਾ ਇੰਤਜ਼ਾਮ ਕਰੀਏ

ਅੱਜ ਲੋੜ ਹੈ ਜੰਗ ਦੀ, ਚੰਦਰੀ ਜੰਗ ਦੇ ਨਾਲ
ਸ਼ਾਂਤੀ ਅਤੇ ਸ੍ਭੇਆਚਾਰ ਦੇ ਲਈ
ਅੱਜ ਲੋੜ ਹੈ ਜੰਗ ਦੀ, ਸਰਕਾਰਾਂ ਦੇ ਨਾਲ
ਮਨੁਖਤਾ ਦੇ ਨਾਲ ਡੂੰਘੇ ਪੇਆਰ ਦੇ ਲਈ
ਲੋੜ ਜੰਗ ਦੀ ਹੈ, ਸਾਮਰਾਜਵਾਦ ਦੇ ਨਾਲ
ਇਸ ਸਮਜ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਲਈ
ਲੋੜ ਜੰਗ ਦੀ ਹੈ, ਜੰਗ ਦੇ ਫ਼ਲ੍ਸਫੇਆਂ ਦੇ ਨਾਲ
ਅਮਨ ਪੁਰ ਅਮਨ ਜਿੰਦਗੀ ਦੇ ਲਈ.....

ਉਰਦੂ ਮੂਲ- ਸਾਹਿਰ ਲੁਧਿਆਨਵੀ
ਪੰਜਾਬੀ ਤਰਜਮਾ ;;;; ਸੁਖਵੀਰ ਸਰਵਾਰਾ


No comments:

Post a Comment